Merbau

Merbau (Intsia bijuga)
Mirabow, Ipil, Kwila, Lumpho, Hintzy
Pochodzenie:

Drewno merbau pozyskiwane jest z dwóch gatunków drzew- Intsia bijuga (Colebr.) Kuntze i l. palembianca Miq. Drzewa merbau wystepują w klimacie równikowym, wybitnie wilgotnym, przede wszystkim w lasach tropikalnych Oceanii i południowo- wschodniej Azji (Mianmar, Tajlandia- część południowa, Wietnam, Malezja, Półwysep Malajski, stany Sarawak, Sabach oraz Kalimantan na wyspie Borneo, Indonezja- Sumatra, Sulawesi, Moluki i Irian Zachodni, Filipiny, Nowa Gwinea oraz wyspy Salomona)
Pokrój drzewa:

Rośliny te dorastają do 40-45 m wysokości, a ich pnie pokrywa szara, łuszcząca się kora ( w miejscach złuszczeń jest szarobrązowa do jasnobrązowo czerwonej), o grubości około 1 cm. Pień o średnicy dochodzącej do 70-150 cm, a czasem i większej, z wysoko sięgającymi „deskowymi” napływami korzeniowymi, jest często niecylindryczny i pozbawiony gałęzi do wysokości 5-10m.
Typ struktury:

Rozpierzchłonaczyniowy, duże naczynia rozmieszczone głównie pojedynczo lub w zgrupowaniach (po 2-3), widoczne gołym okiem ( o średnicy od 0,12 do 0, 28 mm).
Biel:

Wąski (szerokości od 5 do 10 cm), o barwie białawo żółtej.
Twardziel:

W świeżo przetartym drewnie twardziel zabarwiona na żółto- brązowo. Pod wpływem światła i zawartego w powietrzu tlenu drewno twardzieli szybko i intensywnie ciemnieje, stając się ciemnobrązowe.
Zapach:

Świeżo przetarte drewno ma dość charakterystyczny ziemisty zapach. 
Rysunek:

Cecha charakterystyczną drewna merbau jest to, że niektóre z naczyń wypełnione są żółtym, połyskującym pyłem, który pod przezroczystymi powłokami malarsko- lakierniczymi do złudzenia przypomina złote inkrustacje w kształcie drobnych pasemek. Innym elementem urozmaicającym rysunek tego drewna jest obecność dosyć wąskich, jednorodnych promieni drzewnych. Są one widoczne gołym okiem na przekroju promieniowym w postaci drobnego błyszczu. Granice przyrostów są widoczne dzięki obecności wąskiego miękiszu przygranicznego. Naczynia na przekroju poprzecznym są dobrze widoczne, otoczone miękiszem paratrachealnym skrzydełkowym i skrzydełkowo- smugowym. Na przekroju podłużnym makroskopowo widoczne są jako pionowe rowki. 
Typowe Wady:

Wtrącenia mineralne tworzące duże spękania, zmiany barwy, pasiasty skręt włókien, sęki, duża zawartość czerwonych garbników.
Właściwości drewna Merbau:

Według sześciostopniowej skali gęstości, merbau to drewno bardzo ciężkie (klasa I). Wilgotność punktu nasycenia włókien ma wartość 24%. Merbau jak na swoją gęstość jest stabilny wymiarowo. Stabilność tę zapewniają małe wartości skurczów w kierunku promieniowym (około 3%) i stycznym (około 5%). Według klasyfikacji Monnina merbau należy do drewna mało kurczliwego. Kolejnym atutem tego drewna są jego doskonałe właściwości mechaniczne. Nie bez powodu rodzaj ten nazywany jest również drewnem żelaznym Moluccan iron-wood. Jego średni moduł sprężystości wynosi ponad 16 GPa. Merbau to drewno, które czasem ma lekko splątane włókna i z tego względu jego średnia wytrzymałość na ścinanie osiąga znaczne wartości (17,5 MPa). Charakteryzuje się również dużą wytrzymałością na ściskanie wzdłuż włókien (średnio powyżej 70 MPa).
Gatunki podobne:

Pod względem właściwości i zastosowania zbliżonym drewnem jest Jatoba a pod względem kolorystycznym Kosipo. 
Suszenie:

Suszenie naturalne drewna merbau przebiega dość wolno, ale podczas tego procesu drewno to wykazuje niewielkie skłonności do paczenia się i pękania. 
Obróbka:

Świeże, jeszcze niewysuszone i niekolorowane drewno jest raczej trudne do obróbki ze względu na obecność płynnych gumożywic w korze, które brudzą krawędzie tnące zębów pił. Powoduje to zwiększenie współczynnika tarcia i szybsze ich zużywanie. Ponadto wilgotne drewno przy dłuższym kontakcie z żelazem ulega miejscowym przebarwieniom- od ciemnobrązowego do czarnego. Niedogodności te po okorowaniu i wysuszeniu drewna znikają. W prawdzie nie stwierdzono reakcji alergicznych przy pracy z drewnem merbau, jednak przy jego obróbce należy pamiętać o zapewnieniu właściwego odpylania pomieszczeń, ze względu na możliwość podrażnienia błon śluzowych. Obróbka tarcicy suchej jest utrudniona ze względu na gęstość oraz dużą zawartość wtrąceń mineralnych, zaleca się zastosowanie narzędzi z węglików spiekanych.
Łączenie:

Drewno to dobrze utrzymuje gwoździe i wkręty, można je również łączyć przy użyciu klejów.
Wykończenie:

Właściwie przygotowana powierzchnia dobrze przyjmuje środki malarsko-lakiernicze.
Zastosowanie:

W Polsce stosuje się do produkcji podłóg, blatów, schodów oraz w meblarstwie, a także w stolarstwie artystycznym. Dość nietypowym zastosowaniem jest wyrób z niego rękojeści i łoża broni palnej (głównie myśliwskiej i sportowej) oraz instrumentów muzycznych.

Dostępność
27mm - KD - S4S czterostronnie strugana - kl. select & better
28mm - KD - SE obrzynana - kl. select & better
50mm - KD - S4S czterostronnie strugana - kl. select & better
52mm - KD - SE obrzynana - kl. select & better